گاهی پرده‌ها را کنار می‌زدم و ابزار طراحی مخصوص روی شیشه را در اختیارش قرار می‌دادم تا پنجره‌ها را با رنگ‌های شاد و طرح‌های کودکانه پر کند. این نقاشی‌های شفاف و نورانی چند روزی مهمان پنجره‌هایمان بودند و بعد با هم، با بازی و خنده پاکشان می‌کردیم.

من دیوار اتاقش را با ریسمان‌های کنفی و گیره‌های چوبی کوچک به یک گالری شخصی برای نمایش نقاشی‌هایش تبدیل کردم.

اما مهم‌ترین تصمیمی که گرفتم، همانطور که اشاره کردم، حذف کامل پاک‌کن بود. 

از همان ابتدا به او گفتم: « هیچ خطی اشتباه نیست.» این جمله ساده، تاثیر شگفت‌انگیزی داشت. او بدون ترس از «اشتباه کردن» یا «خراب شدن نقاشی»، با جسارت و آزادی کامل نقاشی می‌کرد. یادم می‌آید روزی خطی را ناخواسته کج کشید؛ به جای اینکه ناراحت شود یا بخواهد آن را پاک کند، با کمی فکر، آن را به شاخه‌ای پر از شکوفه در جنگل خیالی‌اش تبدیل کرد. این تجربه و تجربه‌های مشابه، اعتمادبه‌نفسش را به‌طرز چشمگیری بالا برد و حالا هم که بزرگ‌تر شده، با شجاعت و اطمینان ایده‌هایش را روی کاغذ می‌آورد. این قدرت پذیرش و نبود ترس از اشتباه، هدیه‌ای بود که حذف پاک‌کن به او داد.

چگونه با کودکمان در ماجراجویی نقاشی همراهی کنیم؟

کتاب «کلیدهای پرورش خلاقیت هنری» تاکید می‌کند که والدین نباید بیش از حد در فرآیند نقاشی کودک مداخله کنند یا سعی در «اصلاح» اثر او داشته باشند.

-به جای پرسیدن «این چیه کشیدی؟» (که ممکن است کودک را معذب کند یا حس کند باید چیزی قابل تشخیص بکشد)، سؤالات باز و دعوت‌کننده بپرسید: «این نقاشی قشنگت چه داستانی داره برام تعریف می‌کنی؟» یا «چه شد که این رنگ آبی رو برای این قسمت انتخاب کردی؟ خیلی جالبه!» این روش به کودک کمک می‌کند بدون ترس از قضاوت، آزادانه احساسات و افکارش را بیان کند.

-از نشان دادن نمونه‌های آماده و استاندارد (مثل کشیدن یک گل یا خانه به روشی خاص) خودداری کنید. بگذارید تخیل و نگاه منحصربه‌فرد او هدایت‌گر دستان کوچکش باشد. نقاشی کودک باید بازتاب دنیای درون او باشد، نه کپی‌برداری از دنیای بزرگسالان.

-و باز هم تاکید می‌کنم: حذف پاک‌کن به او می‌آموزد که هر خط و هر اثری ارزشمند است و بخشی از مسیر خلاقیت اوست.

تشویق به تجربه‌های جدید و هیجان‌انگیز در نقاشی

استرایکر و وارنر پیشنهاد می‌کنند که کودکان را به آزمایش با ابزارها، مواد و تکنیک‌های مختلف نقاشی تشویق کنیم تا دنیای هنری‌شان گسترده‌تر شود:

-کودکان ۳ تا ۵ سال: نقاشی با انگشت، نقاشی با اسفنج، چاپ با مهر سیب‌زمینی یا برگ درختان. این فعالیت‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا بافت‌ها و ترکیب رنگ‌ها را به‌طور ملموس کشف کنند.

-کودکان ۶ تا ۹ سال: ترکیب کلاژ (چسباندن تکه‌های کاغذ، پارچه و …) با نقاشی، کشیدن خطوط و اشکال با ریتم موسیقی، یا داستان‌پردازی تصویری.

-نوجوانان: تجربه سبک‌های مختلف هنری مانند کمیک استریپ، مانگا، نقاشی انتزاعی، یا حتی طراحی کاور برای آهنگ یا کتاب موردعلاقه‌شان. آموزش نقاشی به کودکان در این سنین می‌تواند شامل تکنیک‌های پیشرفته‌تر باشد.