سلام به همه مادرهای فوق‌العاده! من یک معمار و مادر هستم که هر روز از دخترم چیزهای جدیدی یاد می‌گیرم. اینجا، در اَمی اَیا، می‌خواهم با شما از دغدغه‌های مشترکمان بگویم—دغدغه‌هایی که شاید برای شما هم آشنا باشد. از وقتی مادر شدم، دنیایم رنگ و بوی دیگری گرفت. دیگر فقط طراحی فضاهای زیبا برایم کافی نبود؛ می‌خواستم فضاهایی خلق کنم که قلب‌ها را لمس کند، جایی که کودکان با خیال راحت بازی کنند، دوستی‌هایشان رشد کند و مادران در کنار هم تجربه‌هایشان را به اشتراک بگذارند.
یادتان می‌آید قدیم‌ترها محله‌ها چقدر صمیمی بودند؟ بچه‌ها در حیاط بازی می‌کردند و مادرها حین چای خوردن از هم حمایت می‌گرفتند. اما امروزه، با زندگی در آپارتمان‌ها و فضای مجازی، بسیاری از ما و فرزندانمان احساس تنهایی می‌کنیم. پیدا کردن فضایی امن و دوستانه برای فرزندپروری و همدلی مثل یافتن گنج شده است. آیا شما هم گاهی آرزو می‌کنید جایی باشد که:
من اینجا هستم تا با شما چنین فضایی را بسازیم! در اَمی اَیا، یک “محله مجازی” ایجاد می‌کنیم که:
چرا این برایم مهم است؟ چون من هم روزهایی داشتم که احساس تنهایی کردم و آرزو داشتم کسی باشد تا بگویم: “دخترم امروز این کار را کرد، نگرانم…” و جوابی مثل “من هم همین را تجربه کرده‌ام، نگران نباش!” بشنوم.
بیایید با هم قدم برداریم! اگر شما هم می‌خواهید فضایی داشته باشیم که:
خوشحال می‌شوم همراهی‌ام کنید. با یک گفت‌وگوی ساده شروع می‌کنیم تا دنیایی بسازیم که نه فقط برای بچه‌هایمان، بلکه برای خودمان هم جای بهتری باشد.
با مهر، یک مادر که روزی فقط یک معمار بود، اما حالا با شما، در اَمی اَیا، محله‌ای از همدلی می‌سازد!
